Het gaat om een aantal huishoudens waarbij de ene partner een uitkering van het UWV of een private verzekeraar ontvangt en de andere partner geen of weinig inkomen heeft. Deze huishoudens krijgen minder toeslagen dan vergelijkbare stellen met een bijstandsuitkering, waardoor ze onder de armoedegrens terechtkomen. Dit onbedoelde effect wordt tegengegaan met de tegemoetkoming.
Vaste tegemoetkoming
De gemeenten betalen een vast bedrag uit aan deze huishoudens. Dit gebeurt grotendeels automatisch, dus de huishoudens hoeven geen aanvraag in te dienen. Hun toeslagen en eventuele bijstandsuitkering blijven hetzelfde. Het bedrag kan niet worden teruggevorderd. Op deze manier wil de regering deze huishoudens financiële zekerheid bieden. Huishoudens die met dit probleem te maken hebben maar niet automatisch worden bereikt, kunnen alsnog bij de gemeente aankloppen. Eind dit jaar wordt bekend hoe hoog de tegemoetkoming zal zijn.
De wet moet in 2025 in werking treden. Voor 2024 kunnen getroffen huishoudens zich melden bij de gemeente voor bijzondere bijstand. Gemeenten zullen ook actief op zoek gaan om hen te ondersteunen.
Financiële zekerheid
De problematiek van alleenverdieners laat zien dat complexe belasting-, toeslagen- en uitkeringsstelsels soms leiden tot onzekerheid over het bestaansminimum. De regering start een hervormingsagenda om de inkomensondersteuning te vereenvoudigen. Het doel is om ervoor te zorgen dat regelingen zekerheid bieden, begrijpelijk zijn en dat werken meer loont.