Het is een eer en genoegen om hier in Rome te zijn — een stad van tijdloze schoonheid en veerkracht — om het leven en de nalatenschap van Giuseppe Zamberletti te vieren, de grondlegger van de moderne Civiele Bescherming in Italië. Zijn werk is een baken van inspiratie voor risicovermindering en noodvoorbereiding. We reflecteren op zijn prestaties en de toekomst van civiele bescherming.
Giuseppes reis in civiele bescherming begon met tragedie. De aardbevingen in Friuli in 1976 en Irpinia in 1980 onderstreepten de noodzaak van betere rampenvoorbereiding.
In 1981 leidde het verhaal van Alfredino Rampi, die in een put viel, tot oproepen voor verbeterde reddingsoperaties. Deze tragedie toonde de behoefte aan betere noodsystemen aan.
Giuseppe transformeerde pijn in vooruitgang door de moderne Civiele Bescherming in Italië te creëren voor betere crisisvoorbereiding.
Hij verbeterde de coördinatie en maakte onderscheid tussen voorspelling, preventie en noodhulp, met meer betrokkenheid van lokale autoriteiten en vrijwilligers.
De EU en Italië delen sterke banden in civiele bescherming, met het Unie Mechanisme dat solidariteit versterkt tussen lidstaten en daarbuiten. Italië speelt een cruciale rol in dit mechanisme.
Italiës aanpak van voorbereiding en reactie dient als model, met een staat van dienst van Europese solidariteit, aangetoond door reacties op wereldwijde noodsituaties.
De uitdagingen van voorbereiding versnellen door oorlogen, klimaatverandering en technologische bedreigingen. De Europese Commissie ontwikkelt een Strategie voor een Voorbereidingsunie om deze aan te pakken, geïnspireerd door Zamberlettis visie.
De strategie zal kwetsbare groepen ondersteunen en een inclusieve civiele bescherming opbouwen, lerend van landen als Oekraïne.
Voorbereiding is een gedeelde verantwoordelijkheid, en Giuseppes nalatenschap moedigt ons aan om onze samenlevingen te beschermen en een veiligere toekomst op te bouwen.
Ter nagedachtenis aan Giuseppe, laten we ons inzetten voor de principes van voorbereiding en samenwerking.