Vandaag presenteer ik het eerste Strategisch Vooruitzicht Rapport van dit nieuwe mandaat.
En ik moet zeggen dat het moment voor dit rapport ideaal is.
We hebben vandaag het Strategisch Vooruitzicht Rapport, de toespraak van de President over de staat van de Unie morgen, en de aftrap van de Europese Burgerspanels over intergenerationele rechtvaardigheid deze vrijdag.
Dit betekent dat deze week zich stevig richt op de toekomst van Europa.
Dit Strategisch Vooruitzicht Rapport is een brug tussen het vooruitzichtswerk van de vorige Commissie en het nieuwe mandaat.
Dus voordat we dieper ingaan op de inhoud van het rapport, wil ik een woord zeggen over het proces.
Vanwege alle belangrijke rapporten en reflecties die we in 2024 en 2025 hebben gehad, hebben we besloten om op deze intelligentie voort te bouwen.
Want er is veel waarde in stabiliteit, voorspelbaarheid en het focussen op de uitvoering van deze waardevolle bijdragen.
Bijdragen zoals de rapporten van Letta, Draghi, Niinisto en de strategische agenda.
Daarom is het een overgangsrapport - omdat het probeert de werkzaamheden van de laatste en de nieuwe college te overbruggen.
En heel belangrijk, het bouwt voort op de voorbereidingsstrategie die is gepresenteerd door Commissaris Lahbib en Uitvoerend Vice-President Mînzatu.
Want als voorbereiding een noodpakket is in geval van crisis, proberen we door middel van vooruitzicht een immuunsysteem op te bouwen.
Laat me nu over dit rapport praten: Resilience 2.0: Empowering the EU to thrive amid turbulence and uncertainty.
Om wat perspectief te geven, de mondiale orde is aanzienlijk veranderd sinds de Commissie het eerste Strategisch Vooruitzicht Rapport in 2020 heeft aangenomen.
Toen was het gekozen thema ook weer weerbaarheid en hadden we lessen geïdentificeerd in het versterken van de weerbaarheid van de Europese Unie.
Dit waren waardevolle lessen die cruciaal waren in die tijd.
De huidige situatie vereist dat we onze aanpak opnieuw kalibreren.
Om een nieuw niveau van weerbaarheid te bereiken.
We hebben een sprongetje nodig van de reactieve aanpak naar een meer proactieve en toekomstgerichte aanpak.
En met vooruitzicht al succesvol ingebed in ons beleid, hebben we al een solide basis om op voort te bouwen.
En ik wil dit punt illustreren met enkele voorbeelden die duidelijk spreken over de successen van de Europese Unie en de lessen die we hebben geleerd.
Vier in het bijzonder:
1. We zijn sterker samen. Gezamenlijke aankopen van gas en vaccins tijdens de COVID-19-pandemie zijn de meest zichtbare successen van waarom het cruciaal is om onze inspanningen te verenigen.
2. Onze collectieve middelen geven ons een schaal die geen lidstaat afzonderlijk heeft. Een markt van 450 miljoen burgers, 24 miljoen bedrijven, 15% van de wereldhandel in goederen, enzovoort.
3. De EU die samen optreedt, heeft aangetoond dat het de schaal en capaciteit heeft om een transformerende reactie op crises te leveren.
4. En ten slotte hebben we aangetoond dat we ons snel kunnen aanpassen en transformeren tijdens crises. Het SAFE-instrument (aangenomen in een recordtijd van 72 dagen) en de NEXT Generation EU zijn zichtbare voorbeelden hiervan.
Kijkend naar de toekomst, zijn er drie kernpunten die cruciaal zullen zijn.
1. Een veerkrachtige EU in 2040 zal zijn:
2. Een vreedzame Europese Unie;
3. Een op waarden gebaseerde Europese Unie;
En een Europese Unie die het welzijn van haar burgers prioriteit geeft.
Om te leveren, moeten we voorop blijven lopen, zowel bij de lange termijn mondiale ontwikkelingen als bij de specifieke uitdagingen van de EU.
Te beginnen met de lange termijn mondiale ontwikkelingen, zijn er drie belangrijke ontwikkelingen die onze onverdeelde aandacht verdienen.
1. Ten eerste, veiligheid. Veiligheid is de sleutel voor alle beleid. Alles kan worden gewapend. Dit heeft invloed op bedrijven, investeringen, sociale cohesie, welvaart en het welzijn van onze burgers.
2. Ten tweede, we leven in een tijd waarin de internationale op regels gebaseerde orde wordt veranderd. Dit is zowel een uitdaging als een kans voor de Unie.
3. En ten slotte, de impact van klimaatverandering en natuurdegradatie. Dit is de afgelopen jaren aanzienlijk verslechterd. Om een idee te geven, tussen 1980 en 2023 waren de economische verliezen als gevolg van extreme weersomstandigheden 739 miljard euro. Een kwart van deze verliezen werd geleden in een periode van twee jaar tussen 2021 en 2023.
Het rapport benadrukt ook vier specifieke uitdagingen voor de EU.
1. Ten eerste, economische concurrentiekracht en strategische autonomie. Beide zijn essentieel voor veerkracht en versterken elkaar. Ze zullen afhankelijk zijn van ons vermogen om te innoveren en te concurreren. Hier zullen digitale soevereiniteit, kritieke grondstoffen en energiezekerheid cruciaal zijn.
2. Ten tweede, een evenwichtige benadering van technologie. We moeten de technologie van de toekomst beheersen, van wetenschap tot implementatie. Dit zal cruciaal zijn, niet in de laatste plaats om ervoor te zorgen dat we voorop lopen en de beste bestuurscapaciteiten waarborgen.
3. Ten derde, het welzijn van mensen en maatschappelijke veerkracht. Dit is een van onze kernprioriteiten. Het Europese sociale model is een van onze kernsterkten, maar staat onder druk.
4. Het verdedigen van democratie en fundamentele waarden in een digitale omgeving waar de waarheid te vaak verliest van klikken.
Uit deze uitdagingen stelt het rapport acht richtingen voor actie voor.
Deze acht actieterreinen zijn:
- Een samenhangend wereldwijd visioen voor de EU opbouwen;
- Interne en externe veiligheid versterken;
- AI en de kracht van technologie en onderzoek benutten;
- De economische veerkracht op lange termijn versterken en ons voorbereiden op verstoringen op de arbeidsmarkt;
- Inclusief welzijn ondersteunen;
- Onderwijs opnieuw vormgeven;
- Democratie versterken; en
- Demografische transformatie anticiperen en intergenerationele rechtvaardigheid versterken.
Laat me er één in het bijzonder benadrukken: intergenerationele rechtvaardigheid!
En ik benadruk dit vooral omdat ik de Commissaris ben die verantwoordelijk is voor intergenerationele rechtvaardigheid, maar ook omdat het hier gaat om de vraag of we toekomstige generaties kansen of excuses bieden.
Zoals al vermeld, beginnen we vrijdag met het Europese burgerspanel dat aan dit onderwerp is gewijd.
Ik kijk er inderdaad erg naar uit om de aanbevelingen van de burgers te laten bijdragen aan de strategie voor intergenerationele rechtvaardigheid die ik volgend jaar aan het college zal presenteren.
Dit rapport is een begin.
Een vernieuwde oproep om vooruitzicht verder in onze beleidsinstrumenten te verankeren.
Een oproep voor een veerkrachtig Europa, en een oproep om vooruitzicht transformerend te maken voor ons beleid en voor de Unie als geheel.
Dank u.