Anouk Gielen (GroenLinks) is vandaag tijdens de vergadering van Provinciale Staten beëdigd als nieuwe gedeputeerde. Ze neemt het stokje over van Rosan Kocken en krijgt de onderwerpen natuur en landschap, klimaat en energie, water en bodem en klimaatadaptatie onder haar hoede. “Ik hoop dat mensen mij weten te vinden en dat ik voor verbinding kan zorgen.”

Hoe kijk je terug op je benoeming?

“Het hele proces ging eigenlijk best snel. Rosan Kocken kreeg begin oktober ‘s avonds te horen dat ze burgemeester werd van gemeente De Ronde Venen. Vervolgens moest zij zich een halfuur later al voorstellen aan de gemeenteraad en werd haar benoeming openbaar. Ik heb mij vervolgens kandidaat gesteld en na een zorgvuldige procedure kreeg ik te horen dat de fractie mij voordroeg als nieuwe gedeputeerde. Dat was best even schakelen. Ik had bijvoorbeeld nog een baan op te zeggen. Politieke benoemingen houden nu eenmaal geen rekening met opzegtermijnen. Inmiddels is het besef goed ingedaald. Ik ben heel blij dat de fractie van GroenLinks mij het vertrouwen heeft gegeven om Rosan op te volgen. Het gaat nu echt beginnen en ik heb vooral ontzettend veel zin om aan de slag te gaan.”

Hoe is het om halverwege een collegeperiode in te stromen als bestuurder?

“Ik stap natuurlijk op een rijdende trein, met een team dat al een paar jaar met elkaar samenwerkt. Op veel dossiers uit het coalitieakkoord zijn de afgelopen jaren al de nodige stappen gezet. Hoe ik mij daarop voorbereid? Die vraag heb ik mij de afgelopen week ook gesteld. Als fractievoorzitter heb ik vanuit een andere rol al met sommige onderwerpen te maken gehad en ken ik de andere gedeputeerden vrij goed. Verder probeer ik mij goed in te lezen en heb natuurlijk met Rosan gesproken. Ik heb de afgelopen jaren met veel bewondering gezien hoe zij de rol van gedeputeerde heeft vervuld. Ik vind het daarom heel eervol dat ik deze taak van haar mag overnemen.”

Hoe zien je wittebroodsweken als nieuwe gedeputeerde eruit?

“Het begint met zoveel mogelijk informatie ophalen en een open gesprek voeren. Ik ga dus eerst de provincie in en met heel veel mensen kennismaken en horen wat er allemaal speelt. Wat voor type bestuurder ik ben? Dat gaan we met elkaar ontdekken. Ik heb een open karakter, dus ik hoop dat mensen mij weten te vinden en dat ik voor verbinding kan zorgen. Er zijn veel verschillende opgaven en belangen, maar als iedereen hun wensen en argumenten kunnen uitspreken komen we tot een ‘common ground’ en gedragen besluiten.”

Met 26 jaar ben jij de jongste gedeputeerde van Nederland. Wat vind je daarvan?

“Ik ben wel vaker de jongste geweest, dus ben dat wel gewend. Nee, ik vind het niet vervelend als mensen over mijn leeftijd beginnen. Het is gewoon een feit. Ik vind het vooral heel leuk dat ik deze functie mag vervullen en leeftijd zou daarin geen enkele rol moeten spelen. Politiek is van ons allemaal en iedereen kan daar ook deel van uitmaken. Als volksvertegenwoordiger vond ik het al belangrijk om die boodschap uit te dragen aan jonge inwoners. En ook in mijn nieuwe rol wil ik laten zien dat de provincie er écht voor hen is.”

Wat maakt jou een echte Noord-Hollander?

“Ik ben geboren en getogen in Amsterdam en woon daar al mijn hele leven. Aan Amsterdam en omgeving heb ik de meeste dierbare herinneringen, maar de afgelopen 6 jaar heb ik als Statenlid veel andere mooie plekken in de provincie bezocht. Ik houd van wandelen en heb wil onder meer het hele Noord-Hollandpad lopen. Ik heb tot nu toe nog maar 1 etappe gedaan. Ik betwijfel of het tijdens deze collegeperiode nog lukt om de andere 15 etappes te lopen, maar die ambitie heb ik wel. Ook op andere plekken in de provincie ga ik graag de natuur in. Of het nu de Kop is, de hei in het Gooi of Het Twiske. De komende tijd komen er ongetwijfeld nog veel andere mooie plekken op mijn pad.”

Helpt wandelen ook om je hoofd leeg te maken na een lange werkweek?

“Zeker. Ik zeg weleens: ‘er zijn weinig zaken die niet worden opgelost met een klein rondje lopen en er nog eens over nadenken ’. Dat is nodig, want als bestuurder komt er veel op je af. Gelukkig kan ik aardig relativeren, maar met wandelen houd ik mezelf scherp. Verder doe ik nog aan yoga en probeer ik regelmatig te sporten.”

Tot slot: wat staat er nog op je bucketlist?

“Ik wil ooit nog een keer voor een langere periode op reis. Dat is er tot nu toe niet echt van gekomen en gaat de komende jaren waarschijnlijk ook niet gebeuren. Eerst wil ik deze klus tot een goed einde brengen, dat is voor nu al genoeg uitdaging.”