Op camerabeelden van 13 juni was te zien hoe de dader een lollystokje weggooide. Dat stokje werd door de politie gevonden en door het NFI met spoed onderzocht op DNA. Het leverde een hit op en de volgende dag kon in Arnhem een man van 70 worden aangehouden. Die bekende later dat hij op 10 en 13 juni de explosie had veroorzaakt, in opdracht, voor geld. Op de 10de had hij de verkeerde deur te pakken, vertelde hij, en op de 13de deed hij de juiste deur ernaast. De explosie op 12 juni, een paar deuren verderop, was volgens hem niet zijn werk.

Toch meent het Openbaar Ministerie dat hij schuldig is aan alle drie de explosies. Alle drie de explosies, kort na elkaar op vrijwel dezelfde locatie, kwamen qua uitvoering overeen. Op camerabeelden van 12 juni is iemand te zien die in ieder geval schoenen draagt die ook bij verdachte zijn aangetroffen. En onder meer zijn DNA zit op achtergebleven stukjes van de ontplofte jerrycan.

Geld voor schulden

Verdachte heeft verklaard dat hij in opdracht werkte. Waarom op die locaties iets tot ontploffing moest worden gebracht zou hij niet hebben geweten, hij was alleen geïnteresseerd in het geld dat hij ervoor kreeg. Verdachte had schulden waar hij zo van af hoopte te komen. Zonder er oog voor te hebben dat misschien wel mensen om het leven konden komen, bracht hij de aan elkaar geknutselde flessen en/of jerrycans benzine die hij kreeg tot ontploffing met vuurwerk.

Deskundigen stelden bij verdachte verschillende mogelijke stoornissen vast. Daarom zou hij verminderd toerekeningsvatbaar zijn. De officier van justitie hield daarmee rekening in haar strafeis, maar vond dat dan wel behandeling voor die stoornissen zou moeten volgen in de vorm van tbs met dwangverpleging. Ze eiste een gevangenisstraf voor de duur van 5 jaar en tbs met dwangverpleging. Over twee weken doet de rechtbank uitspraak.