Het is een genoegen om vandaag samen te zijn om de Gender Equality Index van dit jaar te lanceren. Dit is onze jaarlijkse controle, onze thermometer voor gendergelijkheid in de EU. U kent de uitdrukking: als je het niet kunt meten, kun je het niet oplossen.

Daarom is deze Index belangrijk en daarom is uw werk belangrijk. Ik wil u persoonlijk bedanken daarvoor. Dit jaar heeft u extra werk verricht om de methodologie te verbeteren zodat deze beter aansluit bij de huidige realiteit.

U heeft meer nadruk gelegd op gebieden zoals gendersegregatie in onderwijs en werk, ongelijkheden die alleenstaande oudergezinnen treffen, en ongelijkheden die verschillende discriminatiegronden doorkruisen. Deze en alle verbeteringen die u heeft doorgevoerd maken de Index nog relevanter voor het beleid. Dit is cruciaal omdat nauwkeurige, hoogwaardige gegevens de basis vormen voor effectief beleid. Het helpt overheden om helder te zien, slimmere beslissingen te nemen en genderkloven sneller te dichten.

Toen ik de resultaten van deze Index las, voelde ik twee dingen: hoop en ongeduld. Dat klopt, ik voelde een sterk gevoel van ongeduld. Ongeduld voor mijn dochter, voor mijn kleindochter, voor alle jonge vrouwen die ik vandaag in het publiek zie, en voor alle vrouwen in Europa.

Het is bemoedigend om te zien dat de algemene score van de EU sinds 2010 met meer dan 10 punten is verbeterd. We gaan de goede kant op. Maar in het huidige tempo is volledige gendergelijkheid nog minstens vijftig jaar weg. Dat maakt me ongeduldig, en ja, een beetje boos.

Maar het zet ook een vuur in mij aan. Het maakt me vastberadener dan ooit, en ik hoop dat het een vuur aansteekt in ieder van u hier vandaag, want ik weiger te accepteren dat mijn kleindochter mijn leeftijd zal hebben tegen de tijd dat we eindelijk gendergelijkheid in de EU bereiken. Dit is niet de tijdlijn die ik voor haar wil, en ik weet zeker dat het ook niet de tijdlijn is die u wilt.

Dit komt op een moment dat we een tegenreactie tegen gendergelijkheid zien en wanneer vooruitgang geen rechte lijn omhoog is, maar een achtbaan op en neer.

Vrouwen hebben geen achtbaan nodig. Ze hebben een sterke toewijding in één richting nodig — vooruit. Het is zorgwekkend dat de vooruitgang zo ongelijk is verdeeld over de EU. Onze vrouwen en meisjes moeten overal in onze Unie gelijkheid vinden. Daarom zijn we hier vandaag, om luid en duidelijk te zeggen: we zijn toegewijd aan gendergelijkheid, en het moet sneller gebeuren, niet in een slakkengang.

Precies daarom heb ik in maart de Roadmap voor vrouwenrechten gelanceerd. Het is ook de reden waarom we in oktober een mijlpaal-evenement organiseerden waar alle lidstaten, het Europees Parlement, EIGE en vele andere belanghebbenden de Verklaring van Principes voor een Gendergelijke Samenleving onderschreven.

Voor mij persoonlijk was deze ondertekeningsceremonie van de Roadmap voor vrouwenrechten een speciaal moment en een ontroerende ervaring. Op een moment dat we zoveel lawaai horen van degenen die ons proberen terug te duwen, creëerden we samen een prachtig moment van eenheid en vastberadenheid. We voelden allemaal deze golf van solidariteit en het gevoel dat vooruit duwen zoveel sterker is dan terug duwen. Ik verliet dat evenement vol vertrouwen en energie.

Volgend jaar houden we het momentum vast. Voorafgaand aan Internationale Vrouwendag zullen we de Gender Equality Strategy 2026–2030 aannemen. Deze nieuwe strategie zal de concrete maatregelen schetsen om gendergelijkheid te bevorderen, voortbouwend op de principes in de Roadmap voor vrouwenrechten.

En hier komt EIGE om de hoek kijken. Uw Gender Equality Index, en alles wat EIGE doet, is essentieel voor dit werk. Het geeft ons in de EU-instellingen en lidstaten de gegevens die we nodig hebben om de voortgang te volgen en onszelf verantwoordelijk te houden.

Deze Index helpt ons de krachten te begrijpen die genderongelijkheid in de EU aansturen. Neem de loonkloof tussen mannen en vrouwen, of nog belangrijker, de inkomenskloof tussen mannen en vrouwen. Het “spookkwartaal” trof me echt: vrouwen verdienen gemiddeld slechts 77% van het inkomen van mannen, wat betekent dat ze het equivalent van drie maanden per jaar gratis werken. Een heel kwartaal.

En vrouwen in koppels verdienen 30% minder dan hun partners. Of kijk naar STEM. We praten veel over het belang van vrouwen in wetenschap en technologie, maar slechts één op de drie afgestudeerden in STEM is vrouw in de EU. En slechts één op de vijf ICT-specialisten is vrouw.

Misschien verbaast het ons niet meer, maar het is nog steeds teleurstellend om te zien dat vrouwen het grootste deel van het onbetaalde zorg- en huishoudelijk werk blijven doen, waardoor ze minder tijd hebben voor ontspanning, carrière en openbaar leven.

Dit zijn kwesties van rechtvaardigheid, en ze hebben een directe impact op de economieën van Europa en onze concurrentiekracht. Uw Index werpt een licht op de gebieden die onze aandacht nodig hebben, en het zet een vonk aan om het beter te doen.

Nogmaals bedankt aan EIGE voor uw uitstekende werk. Als Commissaris voor Gelijkheid kunt u op mij rekenen. Ik zal elk instrument, elk platform, elk moment gebruiken om Europa dichter bij echte gendergelijkheid te brengen en het sneller te doen dan de cijfers voorspellen.

Ik weet dat ik op u kan rekenen omdat u net zo ongeduldig bent als ik. Samen weigeren we te accepteren dat verandering een halve eeuw duurt. Samen zullen we het eerder laten gebeuren.