Pleegouder Miriam: De ruimte was er, in mijn huis en in mijn hart

“Mijn vriendin moest chemo- en immuuntherapie ondergaan en kon als alleenstaande moeder niet voor haar dochter zorgen. Daarom vroeg ze mij. ‘Ik weet zeker dat ze bij jou in goede handen is’, zei ze. Als iemand je zoiets vraagt, zeg je geen nee. De ruimte was er, zowel thuis als in mijn hart. Ik vond het vanzelfsprekend om dit te doen.”

Overleggen met mijn kinderen

"Ik ben zelf ook een alleenstaande moeder. Mijn kinderen zijn 14, 17 en 25. Natuurlijk heb ik het eerst met hen besproken. De jongste woont nog thuis, de oudste is op kamers. De middelste sport op hoog niveau en is alleen in de weekenden thuis. Het meisje zou in zijn kamer komen, dus mijn zoon logeerde een maandje bij opa en oma in het weekend.

Het meisje woonde vorig jaar de hele maand september bij ons. Daarna bleef ze nog een half jaar 3 dagen per week. In de weekenden ging ze naar huis. Ze zat midden in haar schoolexamen, het gaf haar rust om hier te zijn. In mei is ze weer naar huis gegaan. ‘Ik wil naar mama’, zei ze, en zo hoort het ook. Een kind wil het liefst bij haar moeder zijn.”

Blijvend betrokken

“Op de achtergrond speel ik nog steeds een rol. We appen of bellen een paar keer per week. Ze kan met vragen altijd bij mij terecht. Ik denk met haar mee over school en over andere dingen waar pubers mee bezig zijn.

Er kwamen hier vroeger vaak vriendjes en vriendinnetjes van mijn eigen kinderen over de vloer. Ze bleven eten of logeren, gingen mee met een uitje of zelfs op vakantie. Ik heb dat altijd leuk gevonden en kinderen vonden het gezellig bij ons.”

Een grote verantwoordelijkheid

“Dit was de eerste keer dat ik officieel pleegouder was. Het is mooi, maar ook intens. Het is een grote verantwoordelijkheid om voor andermans kind te zorgen. Je stelt je hart en je huis open voor een kind dat in een onzekere situatie zit. Je geeft liefde, energie, tijd en aandacht. En je geeft wat privacy op. Daarom is het belangrijk dat je zelf in balans bent, zodat je het kind stabiliteit kan bieden.

Als pleegouder moet je ook flexibel zijn. Er komt een kind binnen dat anders is opgevoed en mee gaat draaien in jouw gezin. Ik vertelde: ‘Wij doen het zo’, maar ik drong dat niet op, bleef met haar in gesprek. 'Wil jij iets anders?' Het enige waar ik niet flexibel in was, is dat ze me liet weten waar ze was. Als ze bij een vriendinnetje bleef eten en ze gingen pas laat aan tafel, was dat prima, zolang ze me even een appje stuurde. Pas als iedereen ’s avonds weer thuis was, was ik gerust.”

Pleegzorg, iets voor u?

Kinderen verdienen een liefdevol en veilig thuis. Soms kunnen ouders dat even niet bieden. Voor deze kinderen is het beter dat ze soms tijdelijk of deels bij een ander gezin wonen. Pleegzorg kan dan uitkomst bieden. Een van de mogelijkheden is netwerkpleegzorg. Het kind of de jongere wordt tijdelijk opgevangen bij mensen die het kind al kent. Deze pleegouders kunnen familie zijn, vrienden van de ouders, een leerkracht, ouders van vriendjes of een bekende van de sportclub, kerk of moskee. Er is voor netwerkpleegouders begeleiding en ondersteuning vanuit pleegzorgorganisaties.

Wilt u een kind een veilig thuis bieden? Kijk op amsterdam.nl/pleegzorg.

Foto: Henk Rougoor