Breda trekt de rode lijn. Dat is de naam van de motie die de Bredase fracties van GroenLinks-PvdA, SP, D66, Partij voor de Dieren en 50Plus op woensdag 28 mei hebben ingediend. In de motie willen zij een signaal afgeven dat menselijkheid niet bij de grens stopt. Zij roepen de gemeente op om zich solidair te verklaren met de situatie in Gaza.

Burgemeester Paul Depla heeft hierover de volgende verklaring gegeven tijdens de raadsvergadering:

“Het is een motie die gericht is op de raad. Toch voel ik de behoefte om vanuit mijn rol als burgemeester en voorzitter van uw raad een reflectie te geven naar aanleiding van de motie.

De beelden van de situatie in Gaza, laten niemand onberoerd. Het raakt onze samenleving, het raakt ons als politici en het raakt mij als burgemeester.

Dat gold ook toen we de vreselijke beelden zagen van de aanval vanuit Hamas in Israël nu een kleine twee jaar geleden.

In de gesprekken die ik in de stad voer, ervaar ik dat dit geweld in Gaza onze inwoners bezighoudt. Meer en meer. Mensen tonen zich verdrietig, boos, machteloos, maar ook angstig.

Als volksvertegenwoordiger voelen velen van u daarom de behoefte om zich uit te spreken.

Daarbij kiest iedereen zijn eigen manier. Haar eigen woorden. En het eigen perspectief.

Dat is niet vreemd. Want het huidige geweld in Gaza komt voort uit een zeer complexe geo-politieke situatie, die al decennia speelt.

Als burgemeester en als mens betreur ik alle onschuldige slachtoffers en al het leed dat we iedere dag weer zien. Hele gezinnen worden uit elkaar gerukt. Hele dorpen worden verwoest. En de taal die door sommige politici wordt gebezigd, beangstigt.

Ik hoop dat mondiaal de benodigde stappen worden gezet om de schending van mensenrechten in deze vreselijke oorlog te stoppen.

Daarbij is er wat mij betreft overigens geen ruimte voor aarzeling. Iedere schending van mensenrechten. Iedere overtreding van de internationale rechtsorde. Iedere vorm van discriminatie. Het moet allemaal stoppen. Zo snel mogelijk. Ongeacht de vraag wie hiervoor verantwoordelijk is.

Want waar het gaat om discriminatie, mensenrechten en oorlogsgeweld passen immers geen dubbele standaard.

Natuurlijk ken ik de beperkingen van mij als burgemeester en onze beperkingen als lokale politiek. We hebben het Internationaal Strafhof als het gaat over beoordelen en vervolgen van oorlogsmisdaden.

En het formuleren van een formeel standpunt in het buitenlandbeleid is voorbehouden aan de regering. Waarbij het nationale parlement de regering kan aansporen tot acties.

We spreken ons ook niet uit over alle conflicten in de Wereld. Dat velen van ons dit nu wel willen doen, heeft een reden. Want de oorlog in Gaza, dit conflict, raakt onze samenleving, of tenminste een belangrijk deel, van onze Bredase samenleving. En als we niet oppassen zorgt dit conflict ook voor spanningen in onze stad.

Het effect van deze oorlog heeft daarom ook een lokale betekenis. Daarom ben ik, en zijn wij als gemeentebestuur in dit geval wel aan zet. Bijvoorbeeld waar het gaat om de verbinding in onze samenleving te behouden en te versterken.

Om zo ervoor te zorgen dat de maatschappelijke druk die ontstaat door dit geweld zo ver weg van onze stad, niet tot verwijdering in ons eigen Breda leidt.

In een tijd van polarisatie, van zwart wit denken, van voor of tegen iets zijn, van het steeds maar moeten kiezen, kiezen wij in Breda voor een andere weg. Iedere dag kiezen we voor vrede, bescherming van mensenrechten, mede menselijkheid, saamhorigheid en acceptatie van diversiteit.

Want daarin schuilt nu juist de kracht van onze samenleving. Laten we die boodschap met elkaar blijven verkondigen en uitdragen. De wereld staat al strak genoeg door alle spanningen in de wereld.

Ze raken ook onze stad. Maar laten we proberen met elkaar in gesprek te blijven. Breda brengt het samen. Dat zeggen we vol overtuiging. Laten we elkaar dus opzoeken, naar elkaar luisteren, onze verhalen, gewoonten, normen en waarden met elkaar delen.

Ik zal daar, als uw burgemeester, me in ieder geval iedere dag voor blijven inzetten.”