Had het 10 dagen durende JPOW dan wel nut als er niet mag worden aangevallen? “Door wel te bewegen met je systemen, kun je de vijand duidelijk maken dat je ziet wat deze doet”, legt leider der oefening brigadegeneraal Peter Gielen legt uit. “Zo draag je bij aan de afschrikking, die moet helpen om oorlog te voorkomen.”
In het scenario kwam de oorlog er echter toch. Daarbij was verwerkt wat er afgelopen jaren in Oekraïne is gebeurd. De deelnemers kregen dus luchtdreigingen van drones tot kruisraketten voor de kiezen. Zo kwam het toch nog op actie aan, want het was zaak de projectielen uit te schakelen voor die hun doelen raakten.
Nieuwe deelnemers
Behalve luchtverdedigingseenheden uit de verschillende landen namen ook internationale organisaties deel. Zo waren het Joint Forces Air Command en het hoofdkwartier van het Duits-Nederlandse Legerkorps van de partij. Verder deden civiele partijen mee, zoals het ministerie van Buitenlandse Zaken en de Duitse Zivilschutz. Zij dachten mee over wat er in de crisisfase moet gebeuren. Bijvoorbeeld als er ondanks de verdediging toch ergens ballistische raketten dreigen in te slaan.
De Zweden en Finnen konden in deze editie van JPOW ook daadwerkelijk de systemen koppelen. Ze waren erg enthousiast over de samenwerking die JPOW biedt voor verdediging van het bondgenootschap. Gielen was het daarmee eens en stelde ‘on track’ te zijn met de internationale luchtverdedigings-community. “Als we kijken hoe op het scenario is gereageerd, kunnen we vaststellen dat we ook bij voorgaande edities al goed op weg waren.”
Hij voegde daar wel direct aan toe dat dit een gesimuleerde oefening is. “Virtueel hebben we oneindig veel munitie en systemen. Maar versterking van die capaciteiten is nodig om de geïntegreerde luchtverdediging van NAVO echt op orde te krijgen.”