Alle lidstaten staan voor drie grote uitdagingen: de uitdaging van vrede, vrijheid en welvaart. Deze kunnen alleen worden aangegaan via de Europese dimensie.
Dit citaat klinkt bekend, maar het is meer dan 40 jaar oud. Simone Veil sprak deze woorden in 1979 tijdens haar eerste toespraak als voorzitter van het eerste direct gekozen Europees Parlement.
Toen beschreef ze Europa als een eiland van vrijheid omringd door regimes waar macht heerst.
Bepaalde zaken veranderen niet. Ze benadrukte dat om vrede, vrijheid en welvaart te waarborgen, Griekenland, Spanje en Portugal moesten worden opgenomen en gestabiliseerd. En dat lukte.
Na de Koude Oorlog volgden we hetzelfde model. Ik was journalist in Duitsland toen Europa de grootste geopolitieke transformatie sinds de Tweede Wereldoorlog doormaakte. We zagen de val van de Berlijnse Muur en de ontbinding van de Sovjet-Unie.
De eenwording van Duitsland inspireerde de droom van een verenigd continent. We volgden Simone Veils advies en brachten de nieuw bevrijde landen van Centraal- en Oost-Europa in de EU, waaronder mijn land, Slovenië.
Vandaag zijn de risicos voor instabiliteit en conflict in de Westelijke Balkan nog steeds aanwezig. Sinds 2022 betaalt Oekraïne de hoogste prijs voor het niet voltooien van het werk van Simone Veil.
Vandaag staat harde macht weer centraal in de wereldpolitiek, en het toont aan dat Europese eenheid de enige manier is om succesvol te zijn. Meer dan ooit is het unificeren van ons continent het eerste geopolitieke imperatief.
De uitbreidingen van de vroege jaren 2000 zijn het grootste geopolitieke succes van onze Unie. Ze verankerden jonge democratieën en hielpen ze gedijen.
Vandaag moeten we de resterende blinde vlekken verwijderen om onze veiligheid te waarborgen. We moeten de uitdagingen van onze tijd aanpakken door ons continent te integreren, niet alleen als partners maar als leden van de Europese Unie.
Veel kandidaat-landen realiseren zich dit en voeren sneller dan ooit hervormingen door. Bij het huidige tempo is een nieuwe golf van EU-uitbreiding tegen 2030 mogelijk.
Met Albanië en Montenegro hebben we al belangrijke stappen gezet. We werken aan het openen van de eerste clusters met Oekraïne en Moldavië, gericht op een onafhankelijke rechtspraak en vrije media.
Onze toekomstige leden moeten erop kunnen vertrouwen dat we hen steunen wanneer ze worden aangevallen. We moeten geopolitiek assertiever optreden.
Europa moet de vrede vormgeven en de naoorlogse situatie op ons continent bepalen. We moeten blijven werken aan de integratie van Oekraïne in de EU.
Laten we deze kans niet missen. Onze Unie is altijd gebouwd door degenen die durfden te denken buiten de beperkingen van hun tijd. Laten we de eenwording van ons continent voltooien.