Geachte allen,
Het is mijn grootste genoegen om hier vandaag te zijn. Op deze conferentie die bijna volledig gewijd is aan de defensie-industrie.
Ik heb dit jaar veel vergaderingen met de industrie gehad. Elke vergadering was een inspiratie. Elke vergadering een les, om de uitdagingen beter te begrijpen waarmee we allemaal worden geconfronteerd.
En ik heb geleerd dat er een duidelijke en zeer belangrijke waarheid is in twee welbekende gezegden.
De eerste uit het oude Rome: “als je vrede wilt - bereid je dan voor op oorlog”.
De tweede uit de ervaring van de Tweede Wereldoorlog: “Slagen worden gewonnen door generaals, maar oorlogen worden gewonnen door industrieën”.
Combineer deze twee, en de conclusie is duidelijk: de toekomst van de vrede op het Europese continent hangt uitsluitend af van de Europese defensie-industrie.
En ik weet heel goed dat onze industrieën zullen leveren! U zult vrede leveren voor onze kinderen en kleinkinderen. En ik wil u bij voorbaat bedanken!
Dank u voor de uitnodiging om te spreken op deze zeer belangrijke conferentie, voor dit zeer belangrijke publiek op dit zeer belangrijke moment.
Toen ik het Witte Boek voor Defensieparaatheid presenteerde, zei ik dat mijn prioriteit zou zijn: implementatie, implementatie, implementatie.
Wel, dames en heren.
Het is tijd.
Tijd voor levering.
In de afgelopen 10 maanden hebben we de basis gelegd voor levering - om defensieparaardheid tegen 2030 te bereiken.
We moeten klaar zijn voor 2030. Omdat Poetin klaar zal zijn. We weten waar Rusland nu is. En waar ze kunnen zijn voor 2030. Rusland produceert nu in drie maanden meer munitie dan alle NAVO-lidstaten (inclusief de VS en alle Europeanen) in één jaar. Dus vier keer meer.
Op de juni-top in Den Haag stelde de NAVO nieuwe capaciteitsdoelen vast voor alle lidstaten. Capaciteiten om onszelf te verdedigen: het blijkt dat we nu slechts 50% van de capaciteiten hebben die we tegen 2030 nodig zouden moeten hebben. 50%.
Als we de situatie niet radicaal veranderen, zullen onze defensies tegen 2030 slechts half klaar zijn. En half klaar betekent echt: we zullen helemaal niet klaar zijn. Niet klaar om een aanval onder artikel 5 af te schrikken.
En zoals de afgelopen weken hebben aangetoond, ook niet klaar om te ontmoedigen en te verdedigen tegen provocaties onder artikel 5. Zoals de inval van 20 drones twee weken geleden boven Polen.
Een drone van 10.000 euro neergeschoten met een raket van een miljoen euro - dat is niet duurzaam.
We zijn niet klaar om onszelf tegen drones te verdedigen. Drones hebben de oorlog in Oekraïne veranderd, te beginnen in 2023, maar we hebben ons niet voorbereid op een dergelijke verandering.
We hadden een provocatie op onze grond nodig om ons eindelijk wakker te schudden.
Langdurige drones die vanuit Rusland worden gelanceerd, kunnen Brussel raken! En vanuit containerschepen kunnen ze alle kusten van Europa aanvallen.
Daarom hebben we een Europese Dronemuur voorgesteld. Een anti-dronenetwerk om heel Europa te beschermen.
En andere vlaggenschipprojecten voor defensie, waaronder de Eastern Flank Watch - om de verdediging van de grensregio te versterken.
We kunnen die defensieprojecten samen met Oekraïne opbouwen, gebruikmakend van de ervaring die in de strijd is getest.
Oekraïne is onze eerste lijn van verdediging. Op een zeer letterlijke manier.
Niemand wil meer vrede dan Oekraïne.
Maar het is duidelijk dat Poetin geen vrede wil.
Europa moet Oekraïne dankbaar zijn: Elke drone die Oekraïne neerschiet, zal Europa niet bedreigen. De dappere weerstand van Oekraïne geeft Europa de tijd om de defensieparaardheid op te bouwen. We moeten Oekraïne meer helpen dan we tot nu toe hebben gedaan: met de herstellening en SAFE-leningen.
Maar Oekraïne is ook bereid om ons te helpen. Met hun in de strijd beproefde ervaring, beproefde strijdkrachten, beproefde industrie. De drone-eenheden van Oekraïne vernietigen 80% van de Russische doelen: in de lucht en op de grond.
Er is veel wat we van Oekraïne kunnen leren: we moeten de Dronemuur en de Eastern Flank Watch samen met Oekraïne en inclusief Oekraïne opbouwen.
We moeten gezamenlijke ondernemingen creëren met de nieuwe defensietechnologie-industrieën van Oekraïne, die in staat zijn om “Flamingo”, kruisraketten te bouwen en klaar zijn om ballistische raketten en onderwaterdrones te produceren.
Dat zou niet alleen voordelig zijn voor Oekraïne, maar ook zeer voor ons, Europeanen.
In de afgelopen 10 maanden hebben we historische beslissingen genomen. Voor historische tijden.
800 miljard euro extra voor defensie tot 2030.
150 miljard euro in SAFE-leningen voor defensie, gesteund door de EU-begroting. Historisch. 19 lidstaten hebben om SAFE-leningen gevraagd. Een enorm succes. Ze vroegen om meer geld dan beschikbaar is. Het geld zal de regeringen in het eerste kwartaal van volgend jaar bereiken. Historische snelheid van besluitvorming en levering.
Flexibiliteit voor defensie op het Stabiliteits- en Groeipact - Historisch. Nooit eerder gebeurd. 16 lidstaten hebben nu de nationale ontsnappingsclausule van het Stabiliteits- en Groeipact geactiveerd - om 1,5% extra aan defensie uit te geven.
Daarbovenop:
De nieuwe mogelijkheid om ongebruikte cohesie- en herstelmiddelen aan defensie uit te geven.
De Europese Investeringsbank heeft nieuwe investeringen in defensie geopend.
Onderhandelingen over EDIP komen ten einde (hopelijk deze week).
We hebben een vijf keer groter defensiebudget voorgesteld voor de volgende meerjarige EU-begroting, de MFK. Tot 131 miljard euro voor defensie en ruimte.
Opnieuw, historisch.
En op de NAVO-top hebben de lidstaten beloofd 3,5% van het BBP aan defensie uit te geven.
En u weet al het woord dat ik hier kies. Dat klopt: historisch.
Als lidstaten gemiddeld 3% uitgeven, kunnen we voor de periode 2028-2035 een totaal nationaal defensie-uitgaven van 4,2 biljoen euro voorspellen. Dat is 80 keer meer dan er op EU-niveau aan defensie zal worden uitgegeven.
Een financiële grote explosie, die we nu moeten omzetten in een productie grote explosie. En we hebben de Europese defensie-industrie nodig om deze productie grote explosie te leveren.
En ik weet dat er veel mensen uit de defensie-industrie hier vandaag zijn. We steunen u, omdat u een zeer belangrijke en grote taak te vervullen heeft. De toekomst en de vrijheid van Europa hangen van u af.
We zullen u helpen door bureaucratie te verminderen en de rompslomp te verminderen. In sommige lidstaten kan het de industrie vier jaar duren om een vergunning te krijgen om uit te breiden.
Dat is geen manier om de defensieparaardheid tegen 2030 te bereiken. We kunnen niet verwachten dat Poetin zijn plannen voor agressie uitstelt totdat we vergunningen hebben verleend.
In de Defensie Vereenvoudigings Omnibus stellen we in plaats daarvan voor: een termijn van twee maanden voor defensievergunningen.
En we hebben een Europese defensie-industrie nodig die ons kan helpen niet alleen de oorlogen van vandaag te bestrijden, maar ook de oorlogen van morgen.
Daarom zal ik binnenkort ons initiatief over de transformatie van de defensie-industrie presenteren. Niet alleen om een betere tank of een betere drone te bouwen, maar om een ecosysteem voor de Europese defensie-industrie op te bouwen, dat defensie-innovatie stimuleert, innovatoren, industrie en soldaten in het veld met elkaar verbindt. Voor constante aanpassing aan militaire behoeften.
En leren van Oekraïne. En van Oekraïnes succesvolle innovatie-ecosysteem dat rechtstreeks aan het slagveld is gekoppeld.
En binnenkort zal ik ons initiatief voor militaire mobiliteit presenteren. Om militaire uitrusting snel naar de grenzen te krijgen die we moeten verdedigen.
Sommige lidstaten vragen nu om 45 dagen voorafgaande kennisgeving voor militaire grensoverschrijdende bewegingen. 45 dagen. Ik betwijfel of Poetin ons 45 dagen kennisgeving zal geven, als hij besluit artikel 5 te testen.
Verschillende nationale en regionale regels vertragen onze militaire mobiliteit. We moeten één duidelijke set Europese regels hebben.
Van een andere kant hebben we gezien dat een paar drones een luchthaven kunnen verlammen. We zullen maatregelen voorstellen om onze havens, luchthavens, bruggen en spoorwegen te beschermen.
Om alles wat ik zojuist heb gezegd samen te vatten: we hebben ongekende beslissingen genomen.
Nieuwe financiële, juridische, industriële en politieke kansen gecreëerd voor lidstaten. Kansen om defensiecapaciteiten te ontwikkelen. Om te voldoen aan de capaciteitsdoelen van de NAVO.
En om de defensieparaardheid tegen 2030 te bereiken.
Nu bevinden we ons op een beslissend moment.
Het moment om van kans naar levering te gaan. Ga van ‘geld grote explosie naar ‘productie grote explosie
Levering, dat is: concrete contracten, productie, inkoop, ontwikkeling van nieuwe wapens, permanente innovatie.
De leveringsfase vereist een andere mindset en andere beleidsinstrumenten dan de kansenfase.
Om defensieparaardheid te leveren, hebben we een duidelijke routekaart nodig. Met duidelijke plannen, tijdschemas, leveringsresultaten en indicatoren voor elke capaciteit. En een duidelijk rapportage- en monitoringsysteem.
Over een paar dagen zal de Commissie onze routekaart voor defensieparaardheid goedkeuren, die we aan de Raad aan het einde van oktober zullen presenteren, waarin we laten zien hoe we defensieparaardheid tegen 2030 zullen bereiken. En elke stap, elke mijlpaal langs de weg.
In de leveringsfase, gedefinieerd door de routekaart, zijn er drie belangrijke vragen.
Eerst: Wat te leveren?
Het basisantwoord - om te voldoen aan de capaciteitsdoelen van de NAVO. Honderden, duizenden tanks, stukken artillerie, gevechtsvoertuigen, enz.
De EU-instellingen hebben het beeld van de geaggregeerde vraag, en dat zal de basis zijn voor planning.
Ook: Europese defensieprojecten die de hele Unie zullen beschermen en Europese actie vereisen. Zoals bepaald door de Europese Raad. Zoals het lucht- en raketverdedigingsschild en het ruimteverdedigingsschild. En de Eastern Flank Watch met de Europese Dronemuur.
Tweede: hoe te leveren?
Er zijn verschillende uitdagingen, die verschillende manieren van levering vereisen.
Eerste uitdaging: Hoe meer legacy-wapens te produceren, die we nu produceren: hoe de productie uit te breiden en te consolideren en de inkoop het meest effectief te maken;
Tweede, hoe nieuwe systemen te ontwikkelen en te produceren, die we nu niet produceren, maar die we van derde landen, vooral van de VS, inkopen (zoals langeafstandprecisiestrijkcapaciteiten);
En derde, hoe te innoveren, om moderne wapens te ontwikkelen en te produceren, om te voldoen aan de evoluerende eisen van moderne oorlogsvoering, voortbouwend op de ervaring van Oekraïne.
Om effectief capaciteiten te leveren, is het niet alleen essentieel om de geaggregeerde vraag te kennen.
Maar het is ook een must om bestaande en benodigde productiecapaciteiten en uitdagingen van toeleveringsketens te evalueren en te monitoren. En om de oplossingen voor die uitdagingen te vinden. Dat zal een belangrijk onderdeel van het leveringsproces zijn.
Derde vraag: hoe te leveren op de meest effectieve manier?
Wie doet wat in termen van verschillende instellingen?
Effectieve levering hangt af van een duidelijke verdeling van verantwoordelijkheden.
Lidstaten zullen de leiding hebben.
De Commissie zal EU-vlaggenschipprojecten faciliteren, coördineren en implementeren en instrumenten voor het EU-defensiebeleid uitvoeren.
Monitoring en rapportage van de voortgang zullen cruciaal zijn voor het succes van de levering.
Maar tot nu toe zijn er slechts zeer weinig succesverhalen, defensieprojecten die met succes door verschillende lidstaten samen zijn geleverd.
In schril contrast met buitengewoon succesvolle Europese ruimteprojecten zoals Galileo of Copernicus, die als pan-Europese projecten zijn geleverd. Geleverd door gezamenlijke en gecoördineerde acties van de Commissie, andere EU-instellingen en lidstaten.
In vergelijking met de ruimte is de defensie-industrie en -beleid zeer gefragmenteerd langs nationale grenzen. Zoals Draghi in zijn rapport zegt, maakt dat onze defensie-industrie minder concurrerend op wereldniveau.
En dat maakt het moeilijker om pan-Europese defensieprojecten te ontwikkelen.
We zullen alleen in staat zijn om te leveren op defensieparaardheid, als we leren om samen te handelen als een Europese Unie ook op defensie.
Maar alleen meer uitgeven riskeert een grotere fragmentatie van de defensieproductie.
We moeten beter en Europees uitgeven.
Dus we zullen gezamenlijke inkoop en gezamenlijke ontwikkeling stimuleren. En we zullen investeren in nationale defensiegelden in Europese defensieproductie stimuleren.
Dat zal centraal staan voor het succes.
Dit is hoe we zullen leveren. Hoe we onze materiële defensieparaardheid 2030 zullen leveren: meer productie, meer inkoop, meer financiële middelen. En meer modernisering van defensie.
Maar het is niet genoeg om alleen materiële defensieparaardheid te hebben.
We moeten ook institutionele defensieparaardheid hebben.
Nu de Verenigde Staten zich steeds meer op de Indo-Pacific richten, moet Europa verantwoordelijkheid nemen voor zijn eigen defensie.
Zoals president von der Leyen zei: Dit moet het onafhankelijkheidsmoment van Europa zijn.
Het is tijd om een Europese Defensie Unie op te bouwen.
Een nieuwe veiligheidsarchitectuur voor Europa, om het Europese deel van de NAVO te versterken, waarbij ook Oekraïne betrokken is, dat unieke in de strijd beproefde ervaring heeft aan de democratische kant van het Europese continent.
Met ook het Verenigd Koninkrijk en Noorwegen aan boord, om ons veel sterker te maken.
We moeten ook onze politieke defensieparaardheid opbouwen - het heeft geen zin om genoeg moderne wapens te hebben, als we niet de politieke wil hebben om te vechten, om die wapens te gebruiken om onszelf te verdedigen.
Poetin gebruikt alle mogelijke middelen van hybride oorlogsvoering om onze politieke defensieparaardheid te verminderen.
We moeten leren onze politieke wil te versterken, om onszelf te verdedigen en hybride provocaties te ontmoedigen.
Tot slot, dames en heren, deze donderdag zal een grote dag zijn.
Donderdag is een D-dag.
Leveringsdag!
Op donderdag zal de Commissie onze routekaart voor defensieparaardheid presenteren.
Europa gaat van plan naar productie.
Onze maatstaf voor succes is niet winst, maar vrede.
Vrede is onze ondergrens.
Het ontmoedigen van agressie, het voorkomen van oorlog en provocaties, het behouden van vrede.
En ik roep u allemaal op om ons te helpen dit te laten gebeuren.
U bent allemaal leiders van bedrijven, van industrie, van overheid, van diplomatie, nationaal en Europees.
Maar u bent ook moeders en vaders, broers en zussen, burgers van Europa.
Ik doe deze baan omdat ik wil dat mijn kinderen en kleinkinderen veilig zijn. En omdat ik niet wil dat de kinderen van Europa moeten lijden wat de kinderen van Oekraïne moeten lijden. En ik weet dat u hetzelfde wilt.
Ons beleid is productie. Ons doel is vrede.
Laten we samen ervoor zorgen dat het gebeurt.
