Jo Coenen was voorzitter van de jury van de Victor de Stuers-prijs die in de raadszaal werd uitgereikt. In 2024 heeft hij zijn bureauarchief overgedragen aan de Rijkscollectie voor Nederlandse Architectuur en Stedenbouw. Een deel van dit archief wordt in bruikleen gegeven aan het Centre Céramique in Maastricht. Deze overdracht was een bijzonder moment en een markering in de lange carrière van Jo Coenen.
Vermaard architect en stedenbouwkundige
Jo Coenen is uitgegroeid tot een van de belangrijkste architecten en stedenbouwkundigen in Nederland, met een internationale uitstraling. Zijn werk wordt gekenmerkt door zijn historisch postmodernistische stijl; hij is een pleitbezorger van meer historisch besef, meer diepgang en meer gevoel voor continuïteit. Van 2000 tot 2004 was hij Rijksbouwmeester. In deze hoedanigheid heeft hij naam en faam verworven.
Hij was als docent verbonden aan diverse (universitaire) academies voor bouwkunst, in Nederland, Duitsland en Zwitserland. Zijn reputatie berust mede op projecten in Limburg, zoals het Céramique-terrein en het Maas-Marktproject in Maastricht en de Innovatoren in Venlo. Ook was hij (inhoudelijk) de drijvende kracht achter IBA-Parkstad.
Jo Coenen was altijd proactief. Hij probeerde altijd vanuit dienstbaarheid en vanuit een gemeenschappelijke verantwoordlelijkheid in overleg met gemeentes, provincie en rijk tot oplossingen te komen en wist daarbij scherpe kantjes te vermijden.
Roemer: “Jo Coenen heeft ons vier lessen nagelaten: koester de geschiedenis als vriend, hou van je stad, neem als schepper verantwoordelijkheid en maak ruimte voor verbinding. Dat zijn geen lessen voor architecten alleen, dat zijn lessen voor het leven.”
Erepenning van de Provincie Limburg
De Erepenning van de Provincie Limburg is een exclusieve onderscheiding die wordt toegekend aan personen die op enigerlei manier zeer uitnemende verdiensten verworven hebben voor de provincie Limburg en haar bevolking. Er moet bij deze verdiensten sprake zijn van een provinciale uitstraling en ze dienen van zeer bijzondere aard te zijn.
