16 jaar gevangenisstraf en tbs geëist voor doodsteken vrouw Hellevoetsluis

Een 59-jarige vrouw wordt op 30 mei 2024 met messteken om het leven gebracht als zij met haar hond gaat wandelen in het Ravense Hout in Hellevoetsluis. Tegen de 22-jarige man die hiervan wordt verdacht, heeft het Openbaar Ministerie vandaag 16 jaar gevangenisstraf en tbs met dwangverpleging geëist.

Op die 30 mei melden twee mensen bij de politie dat er iemand is gezien met gezichtsbedekking en handschoenen op een afwijkende plek weg van het pad en dat er een slachtoffer is aangetroffen. Deze melders houden de hond van het slachtoffer bij zich tot de politie ter plaatse komt. Meteen wordt een groot onderzoek gestart en terwijl de helikopter nog in de lucht hangt, meldt 2,5 uur later een verdachte zich bij het politielint in het bos. Hij komt zichzelf aangeven en wordt aangehouden.

Bivakmuts en handschoentjes

Verdachte krijgt die ochtend bepaalde gedachtes en heeft het ‘zware gevoel’ om iemand pijn te doen. Hij gaat eerst naar zijn kamer en trekt donkere kleding aan. Hij trekt handschoenen aan, zet een bivakmuts op en bekijkt zichzelf in de spiegel. De spullen stopt hij vervolgens in zijn rugtas, hij gaat naar beneden en stopt ook een groot keukenmes in zijn tas. Hij stapt in zijn auto en rijdt naar het Ravense Hout.  Als hij daar het slachtoffer ziet lopen, benadert hij haar van achteren en zet ondertussen zijn bivakmuts op en pakt het mes uit de rugtas. Als hij bij haar is, komt hij tegen haar aan en vallen ze op de grond waarna hij haar direct steekt. Hij sleept het slachtoffer een stuk verder weg van het pad af de bosjes in en laat haar in een ondiep water achter. Eenmaal thuis zoekt hij naar 112-meldingen en nieuwsberichten over wat hij zojuist gedaan heeft.

Moord/doodslag

De vraag die tijdens de zitting centraal stond, is of verdachte met voorbedachten rade heeft gehandeld. Voor moord moet voorbedachte rade bewezen kunnen worden. De officier tijdens de zitting: “verdachte heeft er echt over nagedacht gezien de zware gedachtes die hij zegt te hebben gehad en gezien zijn handelingen voor vertrek van huis, de spullen die hij meeneemt en de kleding die hij aantrekt. En hij weet ook heel goed dat het fout is wat hij van plan is, hij voelt de spanning en het ‘zware gevoel’, en het voelt slecht.” Voor het OM staat vast dat verdachte gelegenheid heeft gehad om na te denken over de betekenis en de gevolgen van zijn besluit en dat hij niet heeft gehandeld in een gemoedsopwelling. Ook het feit dat hij in de aanloop naar 30 mei al 3 tot 4 keer met een mes in een tas op pad is gegaan met datzelfde gevoel om iemand pijn te doen, laat zien dat dit geen spontaan opgekomen idee is. Het OM vindt dan ook dat moord kan worden bewezen.

Moeilijk te dragen

Verdachte heeft het meest wezenlijke van het slachtoffer weggenomen; haar leven. Ondanks dat het voor haar waarschijnlijk volkomen onverwacht gebeurde, heeft zij zich mogelijk nog wel gedurende korte tijd gerealiseerd wat haar aangedaan werd. “Door het handelen van verdachte is de nabestaanden onherstelbaar leed toegebracht. Dat dit zomaar uit het niets, zonder enige aanleiding is gebeurd, maakt het verlies nog moeilijker te dragen en haar dood nog moeilijker te verwerken. De enorme willekeur die er vanuit gaat is enorm beangstigend.” Die schok en angst van de samenleving en dat verdriet van de nabestaanden dient tot uitdrukking te komen in de strafmaat. In dit geval is het feit van zodanige aard en ernst dat alleen een langdurige gevangenisstraf aan de orde kan zijn ter vergelding van het door de verdachte veroorzaakte onherstelbare leed. Gelet op het advies van de psycholoog en psychiater ziet het OM daarnaast noodzaak tot het opleggen van tbs met dwangverpleging.