Het slachtoffer had in de ochtend al een briefje onder zijn ruitenwisser gevonden dat hij nog een schuld zou hebben uit het verleden, die betaald moest worden. Er stond een telefoonnummer bij dat hij moest bellen. Vanaf dat moment komt er van alles in beweging.

In de loop van de dag wordt meerdere keren door en met het slachtoffer gebeld, maar ook allerlei tussenpersonen mengen zich in het verhaal. Wie met wie heeft gesproken, wat er is besproken en wat de aanleiding was voor het briefje en het hele verhaal, blijft ondanks uitgebreid politieonderzoek schimmig. Voor een schuld uit het verleden is geen bewijs gevonden. Feit is dat het die avond om 22.30 uur een afspraak wordt gemaakt bij de woning van het slachtoffer, waar ook anderen aanwezig waren. Toen kwam de verdachte aanlopen.

Direct geschoten

De verdachte heeft verklaard dat hij werd aangevallen en daarom heeft geschoten. De andere aanwezigen verklaren juist dat hij kwam aanlopen en direct op het slachtoffer heeft geschoten. Die verklaringen worden ondersteund door camerabeelden. Die zijn weliswaar van lage kwaliteit maar duidelijk wordt wel dat er nog geen twee seconden zit tussen het moment dat verdachte aankomt en dat het eerste schot wordt gelost.

Verdachte zegt ook dat hij in de door hem geschetste worsteling iemand 'iets' zag trekken en een knal hoorde, dat hij daarna zijn eigen vuurwapen heeft gepakt. Maar uit schotrestenonderzoek blijkt niet dat ook met een ander wapen dan dat van verdachte geschoten zou zijn.

Het Openbaar Ministerie meent dat sprake is van moord, dat verdachte vooraf al het plan had om het slachtoffer dood te schieten. De officier van justitie eiste een gevangenisstraf voor de duur van 21 jaar. Over twee weken doet de rechtbank uitspraak.