Tot 25 jaar gevangenisstraf geëist tegen vader en broers van vermoorde Ryan
Het Openbaar Ministerie (OM) eist 25 jaar en tweemaal 20 jaar gevangenisstraf in de zaak Ryan. De 18-jarige vrouw wordt in mei 2024 gevonden in het water bij de Knardijk in Lelystad. Het OM vindt bewijsbaar dat haar vader en broers Ryan om het leven hebben gebracht. “Zij zagen Ryan als een last die uit de weg geruimd moest worden. Alleen maar omdat ze een jonge vrouw was, die haar eigen leven wilde leiden.”
Op 28 mei 2024 wordt het levenloze lichaam van de 18-jarige Ryan uit Joure gevonden in de Oostvaardersplassen. Ze ligt op haar buik in het water langs een afgelegen wilgenpaadje bij de Knardijk. Haar handen zijn achterop haar rug gebonden. Haar enkels zijn strak tegen elkaar aan getaped. Er zijn sporen van verwurging, maar ook van verdrinking. Er is 18 meter tape gebruikt om Ryan vast te binden en daarna is ze levend het water in gegooid. “Wat moet ze bang zijn geweest daar, midden in de nacht in het pikdonker”, zegt de officier van justitie. “Heeft ze geschreeuwd, gevochten, gesmeekt? Tevergeefs, want niemand in de wijde omtrek had haar kunnen horen.”
Eergerelateerd geweld
Ryan komt uit een streng Islamitisch gezin waarover bij de politie al meerdere incidenten bekend zijn. Ryan worstelde met de traditionele opvattingen. Ze wordt bedreigd en mishandeld door haar vader en broers. Vanaf 2022 verblijft Ryan meerdere keren in instellingen en opvanglocaties. In de weken voor haar dood loopt de dreiging vanuit het gezin op. Zo wordt in de familieapp gepraat hoe ze om moeten gaan met Ryan. Vader er broers sturen suggesties naar elkaar: Ze moeten Ryan vergiftigen of zorgen dat ze zichzelf ophangt.
De directe aanleiding voor haar dood lijkt een live-video op Tiktok, waarbij Ryan zonder hoofddoek en met make-up op te zien is. In de video deelt ze haar naam en de namen van haar familieleden. De video brengt het gezin ernstig in verlegenheid, zo blijkt uit hun berichten, omdat het niet past binnen hun traditionele opvattingen.
Zodra de verdachten op de hoogte zijn van de video, gaan zij op zoek naar Ryan. Volgens het OM hebben haar broers haar opgezocht in Rotterdam en overtuigd mee te komen. Ze wordt naar de Knardijk gebracht, waar hun vader aansluit. Daar wordt zij om het leven gebracht.
Continu contact
Op basis van het bewijs is een duidelijke reconstructie te maken van de avond. Tijdens de reis naar Lelystad wordt de auto meerdere keren vastgelegd op camera. Uit appgesprekken blijkt dat de drie mannen continu contact hebben. Ze appen over het vermijden van snelwegen, over het meebrengen van tape en of ze het meisje beter in het bos of in een meer kunnen achterlaten. Op enig moment rijdt de vader vanuit Joure naar de Knardijk. Ook zijn auto wordt op verschillende plekken langs de route geregistreerd.
Volgens het OM blijkt uit de gegevens van de telefoons dat vader, Ryan en in ieder geval een van de broers naar het water zijn gelopen. Uit de stappentellers blijkt dat zij rond dezelfde tijd, nagenoeg dezelfde afstand hebben afgelegd. Een van de telefoons heeft geregisterd dat er ‘verdiepingen’ zijn gelopen. Dit komt overeen met de trap die in de route naar het water zit.
Onder de nagels van Ryan zit DNA van haar vader. Op de tape zitten zijn DNA-sporen en een vingerafdruk. In een verklaring die de vader naar De Telegraaf heeft gestuurd, geeft hij toe zijn dochter te hebben vermoord zonder hulp van iemand anders.
Alle drie schuldig aan moord
Uit het bewijs blijkt volgens het OM dat alle drie de verdachten wisten wat er die avond stond te gebeuren. Zij hebben samengewerkt in het plannen, vinden, vervoeren, en uiteindelijk doden van Ryan. Daarom moeten zij alle drie volgens het OM worden veroordeeld voor het medeplegen van moord. Het verhaal dat de broers later bij de politie vertellen is volgens het OM ook niet geloofwaardig. Hun verklaring dat zij op de Knardijk in de auto zijn blijven zitten, klopt niet met het bewijs.
Het OM neemt de verdachten hun werkwijze en opvattingen zeer kwalijk. De manier waarop de broers hun zusje overtuigen dat zij haar zouden beschermen. De donkere, eenzame plek waar zij belandde, terwijl ze wisten hoe bang ze was in het donker. De manier waarop ze in chats over haar spraken: een ‘varken’ dat ‘afgeslacht’ moest worden. En de gruwelijke manier waarop zij aan haar eind is gekomen.
Strafeis
Bij het bepalen van de strafeis heeft het OM gekeken naar de aard van de feiten, de rol van de verschillende verdachten en hun persoonlijke omstandigheden. Het OM is van mening dat de moord in vereniging is gepleegd, maar ziet de vader als voortrekker. Daarom is voor hem een gevangenisstraf van 25 jaar passend. Gezien de leeftijd van de twee broers en de positie ten opzichte van hun vader eist het OM voor hen iets lagere straffen, namelijk: 20 jaar gevangenisstraf.
De rechtbank doet op 5 januari uitspraak.
