Mensen met een lager inkomen of opleidingsniveau zijn minder veerkrachtig en hebben vaker moeite om rond te komen. Ook hebben zij minder vaak werk. Dit kan, bijvoorbeeld via stress, leiden tot een slechtere ervaren gezondheid en meer bezoeken aan de huisarts, het ziekenhuis of de geestelijke gezondheidszorg. Deze groep maakt daardoor twee keer zoveel gebruik van de zorg. Dat blijkt uit het promotieonderzoek van Iris Meulman. Zij promoveert vandaag aan Tilburg University. Het onderzoek voerde ze uit bij het RIVM.
Verschillen in zorggebruik tussen inkomens- en opleidingsgroepen mensen zijn al langer bekend. Met het promotieonderzoek van Meulman zijn deze verschillen verder in kaart gebracht. Voor haar onderzoek werden zorggegevens van alle Nederlanders, vragenlijsten en bestaande onderzoeken geanalyseerd. Mensen met een lager inkomen of opleidingsniveau gebruiken meer zorg, omdat zij meer gezondheidsproblemen ervaren. Dit leidt bijvoorbeeld tot een lagere kwaliteit van leven en een kortere levensverwachting. Uit Meulmans onderzoek blijkt onder meer dat mensen met een lager inkomen vier keer meer kans hadden op overlijden aan COVID-19.
Bestaanszekerheid
Meulman laat zien dat bestaanszekerheid een belangrijke rol speelt bij het verklaren van gezondheidsverschillen en verschillen in zorggebruik. Volgens haar onderzoek hangen vooral drie dingen sterk samen met gezondheidsverschillen: inkomenszekerheid (36%), sociaal netwerk en hulpbronnen (29%) en werk(omstandigheden) (22%). Mensen met een lager inkomen hebben bijvoorbeeld minder veerkracht en vinden het moeilijker om financieel rond te komen. Wie geldzorgen heeft, geen vast werk heeft of weinig steun van anderen ervaart, heeft meer kans op gezondheidsproblemen. Dit zorgt ervoor dat mensen in een kwetsbare positie vaker naar de huisarts of het ziekenhuis gaan.
Gelijke verdeling gezondheidswinst
Nederlanders blijken veel waarde te hechten aan een gelijke verdeling van gezondheidswinst uit gezondheidsbeleid, blijkt uit Meulmans vragenlijstonderzoek. Als de volksgezondheid verbetert, moet iedereen er evenveel op vooruitgaan, ongeacht inkomensniveaus. Denk aan een langer of gezonder leven. Deelnemers waren dus niet bereid om extra kosten te maken of om gezondheidswinst op te geven om de gezondheid van mensen met een lager inkomen extra te verbeteren.